Opinia na temat proponowanej nowelizacji KODEKSU PRACY

Specyfika pracy teatrów ( poranna próba 10.00 – 14.00 i spektakl 18.00 – 22.00 ) powoduje, że teatry działają w systemie dzielonego (przerywanego?) czasu pracy. Jakakolwiek zmiana takiego trybu pracy jest niemożliwa tak jak niemożliwym byłoby traktowanie przerwy między próbą a spektaklem jako przerwy płatnej.

Proponowane zmiany w gruncie rzeczy nie naruszają tego stanu rzeczy jako, że zasada wyrażona w art. 5 Kodeksu pracy daje pierwszeństwo innym ustawom szczególnym przed ustawą Kodeks pracy.

W rozdziale 2a Ustawy z dnia 30 marca 2002 r. o zmianie Ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej ( Dz. U. Nr 41 z 2002 roku, poz. 364) w art. 26c jest następujący zapis:

1. “Jeżeli jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją, do pracowników instytucji kultury może być stosowany przerywany czas pracy, według z góry ustalonego rozkładu, przewidującego nie więcej niż jedna przerwę w pracy w ciągu doby, trwającą nie dłużej niż 5 godzin.
2. Przerwa , o której mowa w ust.1 nie jest wliczana do czasu pracy.“

Ponieważ przewidywana obecnie nowelizacja Kodeksu pracy nie obejmuje wprost pracowników instytucji kultury należy tym bardziej uznać, że odrębność przytoczonej wyżej regulacji pozostaje przepisem szczególnym i nadal będzie obowiązywała w teatrach.

Niemniej należy pamiętać, że podobnie jak w rozliczaniu wolnych sobót w teatrze w okresie dwunastomiesięcznym, tak samo i w tym wypadku bezpieczeństwo teatrów w stosowaniu prawa umożliwiającego działalność teatru opiera się jedynie na ustawie o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Jakiekolwiek zmiany w tej ustawie lub uchwalenie nowej ustawy, które mogłoby spowodować zmianę tych zapisów postawią teatry w tragicznej sytuacji.

Mimo wszystko wydaje nam się, że nie ma potrzeby wnioskowania o dopisanie instytucji kultury do zakładów wymienionych w nowym art. 139 kodeksu pracy, gdyż mogłoby to spowodować zablokowanie stosowania jednocześnie równoważnego i przerywanego czasu pracy. Pełny tekst druku sejmowego nr 1162 i treści wymienianych w wariantach art. 135-138 i 144 nie jest nam znany.

W tej sytuacji żaden z trzech przedstawionych wariantów nie będzie miał wpływu na działalność teatrów. Nie znając specyfiki zakładów, których miałyby dotyczyć nowe zapisy, nie możemy określić, który z wariantów mógłby być najkorzystniejszy.

Prezes Związku
Maciej Englert